“Yemeğe duyulan saplantı, bir sevgi ihtiyacıdır. Yeterince sevilmiyorsan, daha fazla yersin. Seviyor ve seviliyorsan, daha az yersin. Çocuk başta besin ve sevgiyle aynı anda karşılaşır. Aynı memeden, aynı anneden besin ve sevgi alır. Besin ve sevgi ilişkidedir. Mideyi yemekle doldurmayı bıraktığın zaman, bir başka şeyle doldurmaya başlarsın. Çok yemeği bıraktığın zaman, para biriktirmeye başlarsın. Derinlemesine gözlemle. Para biriktiren birinin hiç sevilmediğini görürsün; çünkü para biriktirme onun yerine geçmiştir. Para ile artık kendini güvende hisseder. Sevgide tüm korkular kaybolur. Sevgide gelecek, geçmiş olmaz. Bir an yeterlidir. Bu an sonsuzluktur. Kabul edilmektesindir. Sevgide yarın yoktur.” Osho

Özdeyiş.Net tarafından tarihinde yayınlandı